ข่าวและกิจกรรม

Why ‘Freudian slips’ are probably not what you think they are

 

Why ‘Freudian slips’ are probably not what you think they are

 

หากเผลอพูดผิด แปลว่ากำลังเผยความต้องการหรือความรู้สึกจากจิตใต้สำนึกหรือเปล่า?

 

 

In a speech on education broadcasted on national television in 1991, US Senator Ted Kennedy said that “Our national interest ought to be to encourage the breast and brightest”, while cupping his hand in the air. He quickly corrected himself and said: “the best and brightest”.

 

During his 1988 presidential campaign, US President George H.W. Bush described serving as Ronald Reagan’s vice president in this way: “For seven and a half years, I’ve worked alongside President Reagan. We’ve had triumphs. Made some mistakes. We’ve had some sex… uh… setbacks.”

 

When responding to a question about tax cuts for the wealthy in 2012, UK Prime Minister David Cameron said that “We are raising more money for the rich”, when presumably he meant to say “the poor”.

 

 

These are some of the more famous examples of speech errors, or what are sometimes referred to as ‘Freudian slips’, named after the psychoanalyst Sigmund Freud who attributed significant meaning to speech errors. Freud believed that such errors were not mere incidents or innocent blunders in speaking. According to Freud, speech errors reveal the speaker’s repressed, unconscious urges and intentions, such as those about sex, lust, and swearing. For example, calling your current partner by your ex’s name might indicate an unconscious desire for your previous partner. Kennedy might have accidentally let his hidden sexual desires and obsessions become revealed on national television when he said “breast” instead of “best”. President Bush might have harbored some repressed feelings about Reagan, such as an unconscious association of Reagan with sex, that caused him to say “sex(backs)” instead of “setbacks” when talking about him. PM Cameron might have held an unconscious, wicked intention to make the rich get richer and the poor get poorer when he said “rich” instead of “poor”.

 

It has proven difficult to empirically test the psychoanalytic hypothesis that speech errors reveal repressed, unconscious intentions. Even Freud himself acknowledged alternative albeit more mundane explanations for speech errors, such as strong associations, fatigue, and distraction, though he largely dismissed those factors in favor of his psychodynamic explanation: “we do not maintain that every single mistake has a meaning, although I think that is very probable” (Freud, 1922, pg. 22).

 

In the decades that followed, research from cognitive psychology has shown that speech errors reveal a lot about how the brain processes language for speaking, serving as an alternative explanation for ‘Freudian slips’. Speaking is a complex cognitive task that requires the brain to translate thoughts into spoken words through a series of processing steps, with many opportunities for systematic mix-ups (Dell, 1988). To speak, your brain must put together the components of language (word sounds, words, grammar) on the spot. You first need to access words from a network of words (the semantic network) in your brain, which are organized by similarity in sound and meaning. Then, you need to select and arrange the words’ sounds, which can occasionally lead to some sounds being unintentionally swapped, added, or deleted. The sound and meaning of the current word being planned may be corrupted due to influence from the sound and meaning of adjacent words, reflecting a slip-up in the unfolding mental plan for speaking. Consistent with this view, comprehensive analyses of speech errors from real-world data have revealed that speech errors tend to follow predictable patterns (Dell & Reich, 1981) that highlight systematic relationships between the speech error(s) and the intended word(s), as shown in the Table below.

 

 

Example patterns of speech errors

 

 

 

The patterns of speech errors in the Table above show how thoughts, words, and sounds can cross and create a mistake in the sounds that we end up saying. In the process of speaking, we also mentally edit our words before we speak, monitoring ourselves to avoid mistakes and inappropriate language (Levelt, 1983). This usually works well but occasionally it fails, and a mistake slips out before the brain was able to catch it. So sometimes, we ask for a red pen when we actually meant a blue one. We say ‘final’ exam but meant ‘midterm’. We call our child by their sibling’s name. Situational context also matters. We are more prone to producing speech errors if we are nervous, tired, intoxicated, multi-tasking, or speaking too fast. Under these conditions, it becomes more cognitively demanding to monitor our inner speech and catch speech errors before we say them.

 

Given the cognitive demands of speaking, speech errors are fairly common and may often be innocent, rather than revealing repressed desires. When Ted Kennedy said “breast and brightest”, the ‘r’ sound from ‘brightest’ might have inadvertently appeared too early in the sentence and got inserted into ‘best’, corresponding to the “Anticipation” pattern of speech error. Similarly, in President Bush’s “sexbacks”, the ‘x’ sound at the end of the word ‘setbacks’ may have turned ‘set’ into ‘sex’. PM Cameron might have said ‘rich’ instead of ‘poor’ due to their strong association in meaning, while attempting to retrieve the intended word from the brain’s massive network storage of words. Such speech errors likely reflect minor errors of unconscious language processing, though perhaps not necessarily the psychoanalytic interpretation of the ‘unconscious’ but rather a part of the typical mental processes that regularly occur outside of our conscious awareness.

 

 

There is no single explanation – whether the psychoanalytic perspective or the cognitive psychology perspective – that can be touted as the absolute truth in explaining every single case of speech error. Psychological science, like any other science, is an ongoing process of explaining human behaviors by taking in evidence and trying to make sense of it. Science is therefore an art of converging on “less wrong” interpretations, not about “being right”. Parsimonious explanations tend to be favored, since they can account for the data by requiring fewer assumptions than their counterparts.

 

So how much should we read into people’s speech errors? Comprehensive analyses of spontaneous speech errors suggest that genuinely ‘Freudian’ slips – errors that reveal unexpressed thoughts – likely do happen, but not nearly as prevalently as Freud may have believed. Freud’s explanation is also not the most parsimonious explanation for why speech errors occur, since it’s easy to cause speech errors due to the routine linguistic processes involved in how the brain arranges words and sounds for speaking. Most speech errors therefore probably reflect the innocent process of the cognitive system involved in speaking, rather than revealing the speaker’s secret desires.

 

 

References

 

Dell, G. S. (1988). The retrieval of phonological forms in production: Tests of predictions from a connectionist model. Journal of Memory and Language, 27(2), 124-142.

 

Dell, G. S., & Reich, P. A. (1981). Stages in sentence production: An analysis of speech error data. Journal of Verbal Learning and Verbal Behavior, 20(6), 611-629.

 

Freud, S. (1922). Introductory lectures on psycho-analysis. London: George Allen & Unwin.

 

Levelt, W. J. (1983). Monitoring and self-repair in speech. Cognition, 14(1), 41-104.

 

Pincott, J. E. (2012, March 13). Slips of the tongue. Psychology Today. https://www.psychologytoday.com/us/articles/201203/slips-the-tongue

 

Reason, J. (2000). The Freudian slip revisited. The Psychologist, 13(12), 610-611. https://www.bps.org.uk/psychologist/freudian-slips-revisited

 

 

 


 

 

Author

Lecturer Suphasiree Chantavarin, Ph.D.

Head of Cognitive Psychology Area

 

ขอแสดงความยินดีกับ นางสาวปัฌรวี ชยวรารักษ์ นักกีฬาระบำใต้น้ำ ในรายการ Thailand Open

 

คณะจิตวิทยาขอแสดงความยินดีกับ นางสาวปัฌรวี ชยวรารักษ์ นิสิตชั้นปีที่ 2 คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นักกีฬาระบำใต้น้ำจากทีมสมาคมกีฬาทางน้ำแห่งประเทศไทย (Senior Team) ที่ได้เข้าร่วมแข่งขันกีฬาว่ายน้ำลีลาชิงชนะเลิศแห่งประเทศไทย ประจำปี 2567 (1st Thailand Open Artistic Swimming Championships 2024) ในวันที่ 28 – 29 กันยายน 2567 สร้างผลงานดังต่อไปนี้

 

  • 1 เหรียญทอง ประเภท Senior Women Solo Free
  • 1 เหรียญทอง ประเภท Senior Team Free
  • 1 เหรียญทอง ประเภท Senior Acrobatic Routine

 

รายการนี้มีนักกีฬาจากประเทศไทยและชาติสมาชิกในอาเซียนเข้าร่วมการแข่งขัน อาทิ ทีมสมาคมกีฬาทางน้ำแห่งประเทศไทย Junior Team และ Senior Team, ทีมสิริมงคล รวมถึง ทีมกัวลาลัมเปอร์ และ ทีมปีนัง จากมาเลเซีย พร้อมทั้งยังมีกรรมการจากต่างชาติมาร่วมตัดสิน อาทิ กรรมการจากโครเอเชีย, อิตาลี, สิงคโปร์ และประเทศไทย

 

โดยเป้าหมายของการจัดการแข่งขันครั้งนี้คือเพื่อเป็นการเตรียมตัวของบุคลากร นักกีฬา ผู้ฝึกสอน และผู้ตัดสิน เพื่อให้มีความพร้อมในการจัดการแข่งขัน SEA Aquatics Age Group Championships 2024 ในวันที่ 6 – 8 ธันวาคม 2567 ต่อไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ขอแสดงความยินดีเนื่องในโอกาสครบรอบ 50 ปี แห่งการสถาปนาสถาบันวิจัยสภาวะแวดล้อม

 

วันที่ 3 ตุลาคม 2567 ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ณัฐสุดา เต้พันธ์ คณบดีคณะจิตวิทยา พร้อมด้วยคุณวีระยุทธ กุลสุวิพลชัย ผู้อำนวยการฝ่ายบริหารคณะจิตวิทยา ร่วมแสดงความยินดีกับ รองศาสตราจารย์ ดร.พันธวัศ สัมพันธ์พานิช ผู้อำนวยการสถาบันวิจัยสภาวะแวดล้อม และผู้บริหาร เนื่องในโอกาสครบรอบ 50 ปี แห่งการสถาปนาสถาบันวิจัยสภาวะแวดล้อม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ณ ชั้น 15 อาคารสรรพศาสตร์วิจัย จุฬาฯ

 

 

 

โครงการอบรมความรู้ทางจิตวิทยาสำหรับประชาชนทั่วไป ประจำปี 2567

 

คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ขอเชิญผู้สนใจเข้าร่วมโครงการอบรมความรู้ทางจิตวิทยาสำหรับประชาชนทั่วไป ประจำปี 2567 ซึ่งจะจัดอบรมแบบออนไลน์ผ่านแอพพลิเคชั่น ZOOM ระหว่างวันที่ 25 พ.ย. – 23 ธ.ค. 2567 (เฉพาะวันจันทร์ อังคาร พุธ) เวลา 18.00 – 21.00 น. รวมใช้ระยะเวลาในการฝึกอบรมและสอบวัดผลทั้งสิ้น 30 ชั่วโมง โดย คณาจารย์ประจำแขนงวิชาต่าง ๆ ของ คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เป็นวิทยากร

 

 

 

โครงการอบรมมีวัตถุประสงค์เพื่อเผยแพร่องค์ความรู้ทางด้านจิตวิทยาให้แก่ประชาชนทั่วไปที่สนใจศาสตร์ด้านจิตวิทยา เนื้อหาการอบรมจะเป็นการปูพื้นฐานให้ผู้ที่ไม่เคยศึกษาศาสตร์ทางด้านจิตวิทยามาก่อนได้เรียนรู้และเข้าใจกับคำว่า “จิตวิทยา” โดยมุ่งเน้นไปที่พื้นฐานในการศึกษากระบวนการแห่งการรู้สึก การรับรู้ การเรียนรู้ การจำ การคิด การจูงใจ บุคลิกภาพ และความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล โดยคาดหวังว่าผู้ที่ผ่านการอบรมไปนั้น จะสามารถนำศาสตร์ทางจิตวิทยาไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันให้มีคุณภาพมากยิ่งขึ้น

 

นอกจากนี้ ยังเป็นการเตรียมความพร้อมและเพิ่มองค์ความรู้พื้นฐานทางด้านจิตวิทยาให้แก่ผู้สนใจเข้าศึกษาต่อในระดับบัณฑิตศึกษา คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้มีพื้นฐานทางจิตวิทยาที่จำเป็น และสามารถนำไปต่อยอดในการศึกษารายวิชาที่กำหนดในหลักสูตรในระดับที่สูงขึ้นได้อย่างมีประสิทธิภาพ

 

ทั้งนี้ ผู้ที่สอบผ่านเกณฑ์การวัดผลของโครงการจะได้รับวุฒิบัตรเพื่อใช้ประกอบการสมัครเข้าศึกษาต่อในระดับบัณฑิตศึกษาของคณะจิตวิทยาได้

 

 

 

เกณฑ์การวัดผล

 

  1. ต้องเข้ารับการฝึกอบรมไม่น้อยกว่าร้อยละ 80 ของเวลาการอบรม (21 ชั่วโมง)
  2. สอบวัดผลข้อเขียน โดยผ่านเกณฑ์การประเมิน 70% ขึ้นไป
  3. วันสอบเป็นวันจันทร์ที่ 23 ธันวาคม 2567 เวลา 18.00 – 21.00 น. เท่านั้น (สอบออนไลน์) ไม่มีวันเวลาอื่น สามารถเข้าสอบสายได้ แต่จะเสร็จสิ้นการสอบที่เวลา 21.00 น.

 

 

หัวข้อการฝึกอบรม

 

 

 

 

หลังจากเสร็จสิ้นการอบรมแต่ละครั้ง ทางผู้จัดโครงการจะอัพโหลดไฟล์วิดีโอการอบรมให้ผู้เข้าร่วมโครงการสามารถเข้ามาดูย้อนหลังได้จนถึง
วันที่ 31 มกราคม 2568 (หากชมคลิปวิดีโอภายหลังช่วงเวลาสอบจะไม่นับเป็นเวลาเรียน)

 

 

 

อัตราค่าลงทะเบียน

 

 

 

บุคลากรของรัฐและหน่วยงานราชการที่ได้รับอนุมัติจากผู้บังคับบัญชาแล้วมีสิทธิเปิกค่าลงทะเบียนได้ตามระเบียบของทางราชการ

 

 

 

 

 

เงื่อนไขการลงทะเบียน

 

  1. กรุณาชำระค่าลงทะเบียนเข้าร่วมงานก่อนกรอกแบบฟอร์มลงทะเบียน
  2. การส่งแบบฟอร์มลงทะเบียน จะต้องแนบหลักฐานการชำระเงินค่าลงทะเบียนมาด้วย จึงจะถือว่าการลงทะเบียนสมบูรณ์
  3. เมื่อผู้จัดงานได้ตรวจสอบการลงทะเบียนเรียบร้อยแล้ว จะแจ้งยืนยันการลงทะเบียนให้ทราบภายใน 3 วัน
  4. บุคลากรของรัฐและหน่วยงานราชการที่ได้รับอนุมัติจากผู้บังคับบัญชาแล้ว สามารถเข้าร่วมการอบรมได้โดยไม่ถือเป็นวันลา และมีสิทธิเบิกค่าลงทะเบียนได้ตามระเบียบของทางราชการ
  5. ใบเสร็จรับเงินอิเล็กทรอนิกส์จะจัดส่งให้ทางอีเมลที่ท่านกรอกในแบบฟอร์มการลงทะเบียน
  6. เมื่อชำระเงินค่าลงทะเบียนแล้ว จะไม่สามารถขอรับเงินคืนได้ทุกกรณี

 

 

 

ปิดรับสมัครแล้ว

 

 

 


สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ คุณวาทินี
อีเมล Wathinee.S@chula.ac.th
โทร 02-218-1307

 

ขอแสดงความยินดีเนื่องในโอกาสครบรอบ 17 ปี แห่งการสถาปนาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์สาธารณสุข

 

วันที่ 1 ตุลาคม 2567 ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ณัฐสุดา เต้พันธ์ คณบดีคณะจิตวิทยา พร้อมด้วยคุณวีระยุทธ กุลสุวิพลชัย ผู้อำนวยการฝ่ายบริหารคณะจิตวิทยา ร่วมแสดงความยินดีกับ ศาสตราจารย์ ดร.จิตรลดา อารีย์สันติชัย คณบดีวิทยาลัยวิทยาศาสตร์สาธารณสุข จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และผู้บริหาร เนื่องในโอกาสครบรอบ 17 ปี แห่งการสถาปนาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์สาธารณสุข จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ณ ห้อง 1107 ชั้น 11 อาคารสรรพศาสตร์วิจัย จุฬาฯ

 

 

 

คณะจิตวิทยาต้อนรับอาจารย์ จาก Faculty of Psychology, University of Muhammadiyah Malang ประเทศอินโดนีเซีย

 

วันที่ 27 กันยายน 2567 ผศ. ดร.ณัฐสุดา เต้พันธ์ คณบดีคณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้มีโอกาสต้อนรับอาจารย์ จาก Faculty of Psychology, University of Muhammadiyah Malang ประเทศอินโดนีเซีย ที่เข้ามาเยี่ยมชมคณะจิตวิทยา

 

แสดงความยินดีกับ คุณจิรีรัตน์ สิทธิวงศ์ คณะจิตวิทยา จุฬาฯ ที่ได้รับรางวัลยกย่องเชิดชูเกียรติบุคลากรสายปฏิบัติการ “คนดีศรีจุฬาฯ” ประจำปี พ.ศ. 2567

 

คณะจิตวิทยา ขอแสดงความยินดีกับ คุณจิรีรัตน์ สิทธิวงศ์ นักจิตวิทยาประจำศูนย์สุขภาวะทางจิต (Center for Psychological Wellness) คณะจิตวิทยา จุฬาฯ ที่ได้รับรางวัลยกย่องเชิดชูเกียรติบุคลากรสายปฏิบัติการ “คนดีศรีจุฬาฯ” ประจำปี พ.ศ. 2567 (กลุ่มปฏิบัติการและวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในตำแหน่งต่าง ๆ ระดับปริญญาตรีขึ้นไป บุคลากรสายปฏิบัติการตำแหน่งอื่น ๆ ที่มีอายุการปฏิบัติงาน 3 ปี ขึ้นไป)

 

 

 

นอกจากนี้ ในประเภทกลุ่มบุคลากรยอดเยี่ยมขนาดใหญ่ กลุ่มที่ได้รับรางวัลคือ กลุ่มคณะทำงานโครงการ “จุฬาอารี” (Chulalongkorn University Platform for Ageing Research Innovation and Thainland Platform for Ageing Research Innovation) ซึ่งประกอบด้วย

  • วิทยาลัยประชากรศาสตร์ (เจ้าภาพ)
  • คณะแพทยศาสตร์
  • คณะทันตแพทยศาสตร์
  • คณะพยาบาลศาสตร์
  • คณะจิตวิทยา (โครงการย่อย ในกลุ่มพันธกิจการวิจัยด้านสภาพแวดล้อม โดย ศ. ดร.อรัญญา ตุ้ยคำภีร์)
  • คณะสหเวชศาสตร์
  • คณะวิศวกรรมศาสตร์
  • คณะสถาปัตยกรรมสาสตร์
  • คณะนิเทศศาสตร์
  • คณะนิติศาสตร์
  • คณะรัฐศาสตร์
  • คณะอักษรศาสตร์
  • คณะสัตวแพทยศาสตร์

แสดงความยินดีกับบัณฑิตคณะจิตวิทยา ในโอกาสที่ได้รับเหรียญรางวัล ประจำปีการศึกษา 2566

 

คณะจิตวิทยาขอแสดงความยินดีกับบัณฑิตคณะจิตวิทยา

  • นางสาวชมพูภัค มอนิก้า พรรัตนกำจาย (สาขาวิชาจิตวิทยา)
  • นางสาวดาอิน ลี (สาขาวิชาวิทยาศาสตร์จิตวิทยา)

ในโอกาสที่ได้รับเหรียญรางวัล ประจำปีการศึกษา 2566
พิธีรับพระราชทานเหรียญรางวัล วันศุกร์ที่ 4 ตุลาคม 2567 ณ หอประชุมจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

 

 

เหรียญรางวัลมอบให้กับบัณฑิตที่สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี เกียรตินิยมอันดับ 1 ที่มีเกรดเฉลี่ยสะสมสูงที่สุดในแต่ละสาขาวิชา ปีการศึกษา 2566

แสดงความยินดีเนื่องในโอกาสครบรอบ 36 ปี แห่งการสถาปนาวิทยาลัยปิโตรเลียมและปิโตรเคมี

 

วันที่ 24 กันยายน 2567 ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ณัฐสุดา เต้พันธ์ คณบดีคณะจิตวิทยา พร้อมด้วยคุณวีระยุทธ กุลสุวิพลชัย ผู้อำนวยการฝ่ายบริหารคณะจิตวิทยา ร่วมแสดงความยินดีเนื่องในโอกาสครบรอบ 36 ปี แห่งการสถาปนาวิทยาลัยปิโตรเลียมและปิโตรเคมี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ณ โถง ชั้น 3 อาคารวิทยาลัยปิโตรเลียมและปิโตรเคมี จุฬาฯ

 

การควบคุมตนเอง – Self-control

 

การควบคุมตนเอง – Self-control

 

การควบคุมตนเอง หมายถึง ความสามารถในการเปลี่ยนหรือยับยั้งอารมณ์ พฤติกรรม และความปรารถนาตามธรรมชาติของบุคคล ในการตอบสนองต่อเป้าหมายระยะสั้นที่มีความดึงดูดใจ เพื่อที่จะบรรลุเป้าหมายในระยะยาว และเพื่อเป็นการกระทำตามกฎหรือบรรทัดฐานของสังคม

 

การควบคุมตนเองหมายรวมไปถึงการจัดการระหว่างแรงจูงใจ 2 ประเภท ได้แก่ แรงกระตุ้นตามธรรมชาติ และความต้องการทางวัฒนธรรม

 

แรงกระตุ้นโดยธรรมชาติเป็นการตอบสนองพื้นฐานที่กระทำเพื่อตนเองในลักษณะค่อนข้างเห็นแก่ตัว ในขณะที่ความต้องการทางวัฒนธรรมเป็นระบบที่เกิดจากกฎและบรรทัดฐานของกลุ่มหรือสังคม การควบคุมตนเองเป็นสิ่งที่คอยยับยั้งการกระตุ้นโดยธรรมชาติและส่งเสริมให้เกิดพฤติกรรมที่สอดคล้องกับสังคม เพื่อให้ตนเป็นที่ยอมรับ

 

 

 

 

การควบคุมตนเองมีความหมายใกล้เคียงกับนิยามของการกำกับตนเอง (self-regulation) แต่การกำกับตนเองมีความหมายถึงบริบทที่กว้างกว่าการควบคุมตนเอง เพราะหมายรวมไปถึงกระบวนการปรับปรุงแก้ไขพฤติกรรมของตนเองเพื่อที่จะสามารถดำรงอยู่บนเส้นทางที่จะนำไปสู่เป้าหมายนั้น ๆ โดยไม่จำเป็นว่าจะต้องยับยั้งการตอบสนองอื่น ๆ หรือเป็นเพียงแค่การตอบสนองต่อสิ่งรบกวนภายนอก อีกทั้งแรงจูงในในการกำกับตนเองนั้นจะต้องมีจุดกำเนิดมาจากภายในตัวบุคคลนั้นเอง

 

นอกจากนี้ การกำกับตนเองเป็นกระบวนการที่เกิดขึ้นอย่างอัตโนมัติและไม่จำเป็นต้องอาศัยการพิจารณาอย่างละเอียดรอบคอบ ส่วนการควบคุมตนเองนั้นเป็นลักษณะย่อย ๆ ที่มีความหมายเฉพาะเจาะจง อยู่ภายใต้การกำกับตนเองอีกทีหนึ่ง ซึ่งในสถานการณ์ที่บุคคลต้องอาศัยการควบคุมตนเองนั้น บุคคลต้องใข้ความพยายามในการปรับเปลี่ยนการตอบสนองของตนโดยยับยั้งการตอบสนองพื้นฐานเพื่อนำไปสู่ทางเลือกในการตอบสนองอื่น ๆ ที่ตนให้คุณค่ามากกว่า

 

 

การควบคุมตนเองอาจหมายถึง สภาวะการควบคุมตนเอง (state self-control) หรือลักษณะนิสัยการควบคุมตนเอง (dispositional self-control) โดยสภาวะการควบคุมตนเองจะเปลี่ยนไปตามสถานการณ์และเวลา ซึ่งมีงานวิจัยหลายงานพบว่าความสามารถในการควบคุมตนเองของบุคคลขึ้นอยู่กับอิทธิพลทางสถานการณ์ รวมถึงความพยายามในการควบคุมตนเองในอดีต อารมณ์และแรงจูงใจ ส่วนลักษณะนิสัยการควบคุมตนเองนั้นมีแนวโน้มที่จะคงที่ข้ามเวลาและสถานการณ์มากกว่า

 

 


 

 

การพร่องในการควบคุมตน – Ego-depletion

 

การพร่องในการควบคุมตน หมายถึง สภาวะที่บุคคลเกิดความพร่องในการควบคุมตนเองในด้านความคิด ความรู้สึก หรือพฤติกรรมที่เกิดจากการแสดงพฤติกรรมที่ต้องอาศัยการควบคุมตนเองก่อนหน้า

 

เนื่องจากกระบวนการในการควบคุมตนเองนั้นอยู่ในรูปแบบของพลังงานอย่างหนึ่ง ซึ่งมีอยู่อย่างจำกัด เมื่อบุคคลต้องใช้ทรัพยากรในการควบคุมตนเองซ้ำ ๆ ทำให้ทรัพยากรดังกล่าวที่มีอยู่พร่องลงไป จึงส่งผลให้ความสามารถในการทำงานที่ต้องใช้การควบคุมตนเองในงานต่อ ๆ ไปของบุคคลลดทอนลง เช่น ไม่สามารถดำเนินการตามเป้าหมายที่ตนเองประสงค์ได้

 

 


 

 

 

ข้อมูลจาก

 

จิรายุ เลิศเจริญวนิช. (2557). อิทธิพลของการควบคุมตนเองและการวางกรอบการตัดสินใจต่อเจตนาและพฤติกรรมเพื่อส่วนรวมในภาวะยุ่งยากสองด้านทางสังคม [วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. คลังปัญญาจุฬาฯ. https://digiverse.chula.ac.th/Info/item/dc:20842

 

ธนัชพร วุฒิพงศ์. (2557). อิทธิพลของการกำกับการแสดงออกของตนและการพร่องในการควบคุมตนต่อการคล้อยตามสิ่งชี้นำในกระบวนการซักถาม [วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. คลังปัญญาจุฬาฯ. https://digiverse.chula.ac.th/Info/item/dc:20845